Temptation Island

Op 25 maart 2017, over deze onderwerpen: TV-columns door Carl Huybrechts
Temptation Island

Één maand geleden veroorzaakte een sportschool uit Meulebeke deining in tropische wateren door leerlingen te verbieden nog langer naar Temptation Island te kijken. Van overheidswege klonk her en der ook al wel ‘s zacht protest tegen het maken en uitzenden van dit soort holle piepshows. Ach ja, afval zal er altijd zijn, ook op de kabel. Wat mij droef te moede stemt is dat de adorabele nimf Annelien Coorevits als presentatrice uit de zwoele Temptation branding opduikt (een nimf is een Griekse halfgodin die vaak verbonden is aan een bepaalde plantensoort, in dit geval een beroepsvoetballer) . Annelien, rank en slank en mysterieus, zou zuiniger moeten zijn op haar bedwelmende natuurlijke charme.

Wellicht kent u het opzet: enkele jonge koppels worden op ’n paradijslijk eiland gedropt, de mannetjes en de vrouwtjes apart. Op de jongens worden dames van lichte zeden losgelaten en op de meisjes  knapen die het goed doen in het uitgaansleven (na 6 uur ’s ochtends). Daarna is het knus observeren hoe rekbaar het begrip trouw is. En wachten tot het knapt.  Omdat dit soort programma’s altijd door Nederlandse commerciële zenders wordt bedacht krijgt Annelien assistentie van een Hollandse presentator: “Het is de dewjde keewj dat de jongens beelden van hun pawjtnewj zullen zien”. Hij heet Rick Bwjandstedewj, zoon van de vermaarde Ron, die wel een goeie ‘r’ had.

Wie kijkt om verleidelijke vrouwen te zien moet het, met uitzondering van  Annelien, stellen met drietjes en viertjes, geen enkele van de deelnemende deernes haalt 5 of meer op de schaal van Richter. Ze zijn allemaal aan de mollige kant, ook de verleidsters. Wie kijkt voor de binken mag romantische teksten verwachten: “ik ben een man, mijn hormonen zijn hoog”, “ik denk dat die twee pure pornogedachtes voor elkaar hebben”, “ze loopt daar als een geile hondje”, “haar geduld is op, ze staat op scheuren”, “ik heb dat fucking meisje aan mijn moeder voorgesteld!” en “achterlijke kutwijven”. Ene Rosanne, die tijdens een van de beruchte kampvuursessies moest aanschouwen hoe haar geliefde in het andere kamp door de verleidsters werd opgevreeën, gooide zich in de armen van Alex , een personal coach, en belandde met hem in bed. Ter verschoning voerde ze aan : “Fijn dat een jongen zo echt om je geeft, dat hij je niet misbruikt omdat je emotioneel bent.”

Mocht u een liefdestrauma te verwerken hebben, zeker kijken. De brandwonden in uw hart zullen weer pijn doen.

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is