Blind Getrouwd

“Blind getrouwd!” riep mijn liefste nadat ik zonder een antwoord te verwachten de vraag op de eettafel had gegooid “Waarover kan ik deze week iets schrijven?” Om een relatie te doen slagen moet je af en toe eens meekijken naar iets wat niet echt je ding is (daar hoort ook voetbal bij, schat). Blind Getrouwd is écht wel een vrouwenprogramma, het barst van de romantische spanning. Al is het op wetenschappelijke leest geschoeid. Een panel van vier zogenaamde experten lichtte maandenlang een massa hunkerende alleenstaanden door (er waren 2.800 inschrijvingen) en zocht uit wie bij wie past. Of ‘matcht’ om hun taaltje te gebruiken. En dan worden die twee zonder elkaar te kennen in de echt verbonden. Gearrangeerde huwelijken dus. Als het in andere culturen gebeurt schreeuwen we moord en brand.

Volgens cijfers van de federale overheidsdiensten Economie en Statistiek loopt in Vlaanderen anno nu iets meer dan 1 huwelijk op twee op de klippen. Vijftig jaar geleden was dat 1 op 15. We gaan er niet op vooruit. De cijfers van Blind Getrouwd zijn nóg slechter. Van de drie huwelijken die vorig jaar gefixt werden staat er slechts nog 1 op de sporen. Stijn Van Poucke en Nuria Gilizintinova houden het vol. Al verraadde de blik van Nuria alleen maar scepsis toen ze de harkerige Stijn voor het eerst onder ogen kreeg. De 2 andere experimenten liepen faliekant af. Daisy uit Deinze bijvoorbeeld zag het na vijf weken niet meer zitten met de tot over zijn oren verliefde Geert, vooral omdat ze haar oog had laten vallen op de cameraman. Geert, ’t is geweten in het milieu: áltijd de cameraman in de gaten houden.

Vooralsnog moeten we vaststellen dat de professionele wetenschappelijke benadering minder goed werkt dan het klassieke natuurlijke proces. Blind Getrouwd is overigens wel geestig. Het bevestigt vele clichés over de seksen. Vergeet niet, een cliché verdient pas de naam cliché nadat het jarenlang- soms eeuwen- heeft aangetoond dat het voor honderd procent klopt. Wat was bijvoorbeeld het eerste dat Veerle, een 34-jarige en vooral  1 m en 82 cm lange blondine met een Limburgs accent (‘een Antwerpse’ volgens de commentaarstem???) door het hoofd schoot toen ze hoorde dat er een ventje voor haar gevonden was? “Hoe groot is hij, want dan weet ik welke schoenen ik moet aandoen”.

Wanneer Nick aan zijn vriendenkring (letterlijk een kring binken, allen met een bierflesje in de hand) meldde dat hij gaat trouwen, was de eerste vraag “En, is ’t een knappe?” , en de volgende “hoe ziet de ideale vrouw eruit voor jou?” Nick antwoordde: “Een lange blonde met schone benen”. Sterk contrast met de vertedering en de traantjes in de ogen van de zussen en de vriendinnen wanneer Veerle een buidsjurk paste.

Een oude (beetje sexistische) mop vertelt dat als vrouwen dan toch eens voor een pornofilm gaan zitten, ze hem ook tot het einde willen zien. Omdat ze benieuwd zijn of het koppel gaat trouwen.

Na één aflevering hebben wij het idee dat Nicolas en Evelien het wel zullen redden, twee uiterst lieve en eerlijke mensen. Wait and see. De geschiedenis leert ons dat vooral in in koninklijke families waar edellieden in de schaduw van het hof al eeuwen beslissen welke prins aan welke prinses wordt geketend, gearrangeerde huwelijken standhouden.Weinig echtscheidingen daar.

Op basis van wetenschappelijke normen zou mijn relatie met mijn allerliefste wellicht geen kans op slagen hebben. Het leeftijdsverschil is groot, zij is verstandig, bescheiden en geduldig,  wat ik allemaal niet ben. Zij houdt van rust en sereniteit terwijl het er wat mij betreft niet levendig genoeg aan toe kan gaan. Ik heb haar ooit 1 keer ten huwelijk gevraagd. Ze antwoordde : “Ben je gek of zo?”

Maar we zijn al 20 jaar bij elkaar. Eat your heart out, dames en heren experten.